Pad Beograda u srpske ruke 12.decembra 1806.godine u vrijeme Prvog srpskog ustanka značio je veoma mnogo za hristijanizaciju zatečenog muslimanskog stanovništva (Bošnjaka,Albanaca i Turaka).
Vođa ustanka Karađorđe je za dan ustanka izabrao dan kada se obilježavao Bajram.U toku trosatne borbe ubijeno je mnogo građana.Pravoslavni Albanac sa Epira Komba Bibmaša bilježi da ih je “mlavio kao kakva hala”.
Izbjegli leskovački bašknez Momir Stojanović bilježi da je “sedamdeset Turaka svojom rukom posekao”.Dio stanovništva je pokršten ili je dobio naređenje da se naknadno iseli.Po nekim ruskim izvorima bilo je pokršteno oko 400 lica.
Karađorđe je govorio da svegradove Balkana Turci moraju napustiti milom ili silom.Nakon pada beogradske tvrđava pocetkom 1807.godine oko 300 ljudi na čelu sa Sulejman pašom poubijano je na Ekmekluku nedaleko od Beograda.
Oko 150 Turaka i Bošnjaka koji su se sakrili po pravoslavnim kućama bilo je likvidirano nakon detaljne istrage.U Beogradu su sve do februara 1807.godine trajale pljačke,nasilje nad muslimanima kada je Karađorđe konačno obustavio nemire.
Izvor : bosnae.info
Leave a Reply